மாரிக்கு சின்ன வயது முதல் மாமன் தங்கராசு மீது ப்ரியம். வளர்ந்து மாமனை கட்டிக்கப் போறேன் என்று வாத்தியார்முன் சொல்லும் அளவுக்கு காதல். இன்ஜினியரிங் படிக்கச் செல்லும் மாமன் சந்தர்ப்பவசத்தால் வேறொரு பெண்ணை திருமணம் செய்ய நேர்கிறது. திருமணம் ஆன பிறகு மாரியின் மாமன் மீதான காதல் என்னானது? நெஞ்சை பிழிய வைத்து ப்ரியாவிடை தருகிறார், சசி.
ஹீரோயின் ஓரியண்ட் கதையில் ஓரமாக நிற்க வேண்டிவரும் என்பது தெரிந்தே நடித்திருக்கிறார் ஸ்ரீகாந்த். மனைவி தன்னை திட்டுவது மாரிக்கு தெரிந்துவிடக் கூடாது என்று தவிக்கும் காட்சியில் கவனிக்க வைக்கிறார். கேமரா எதிர்பார்க்கும் குறைந்தபட்ச அழகியலையும் நிராகரிக்கும் விதமாக பல நடிகர்களை அறிமுகப்படுத்திய சசியை எத்தனை பாராட்டினாலும் தகும்.
மாரியின் அம்மா, அண்ணன், தோழி, பேனாக்காரர், டீக்கடை அலோ, சின்ன வயது மாரி... சின்னச்சின்ன கேரக்டர்களையும் சின்சியராக செதுக்கியிருக்கிறார்கள்.
கதையை சிதைக்காத அதே நேரம் கதையை உயர்ந்தபட்ச சாத்தியங்களுக்கு கொண்டு செல்கிறது கேமரா. செம்மண் பிராந்தியத்தை காட்டும் லாங் ஷாட்கள் அற்புதமானவை. ரெட்டை பனை மரங்களை மாரி சுற்றிவரும் முதல் காட்சியில் பிரவாகித்துவரும் இசை மனதை நிறைக்கிறது.
அவன் (தங்கராசு) உனக்கு இல்லைனு ஆனபிறகும் அதே பாசத்தோடு உன்னால எப்படி இருக்க முடியுது? மாரியின் தோழி கேட்கும் இந்த கேள்விக்கான விடையை காட்சிகளாக்கியிருப்பதுதான் பூ-வின் ஆதாரம். மாரியின் எதிர்பார்ப்பில்லாத காதலின்முன் அனைத்துமே சிறுத்துவிடுகிறது.;
தமிழில் வெளியாகும் அள்ளித் தெளித்த கோலங்களுக்கு நடுவே அழுத்தமாக கதை சொல்ல முயன்றிருக்கும் சசியின் பூ... குறிஞ்சிப் ‘பூ‘.
No comments:
Post a Comment